"Naim Pop"

Bir insan hem tamamen ayrı bir kulvarda seyreden mesleğini, hem de kendi özel yaşamını bu kadar dengede tutacak, bununla yetinmeyip yıllar boyu incelttiği pop gurmeliğini radyodan (Dünya Dönüyor) matbuata (Gazete Pazar, Radikal..), kitaplardan (Bak Bir Varmış Bir Yokmuş) televizyona, aynı heyecan ve dirilikte taşıyacak, üstüne üstlük birbirinden uzak-yakın, yüzlerce yıldızın geçit yaptığı bir günlükle, son birkaç yılın satır aralarını, en hınzırca bakışıyla (o döneme gelene kadar son iki çeyrek asrı hatmetmiş birinin enginliğiyle) ama yine keyif saçarak bize nakledecek... "Eleştirmenin Günlüğü", günlük filan değil, ilmek ilmek kayda gecmiş bir hayat defteri. İçinden en cok pop geçiyor, ama eninde sonunda hayatın kendisi olup çıkıyor. Gördüğümüz, okuduğumuz, haberdar olduğumuz, daha doğrusu hep öyle sandığımız alemin sahne arkasına kocaman bir mercek tutuyor. Yıllar sonra Türk Popu'nu eşeleyecekler için eşi bulunmaz mücevherler saklıyor.

Ama günlüğün damağımda bıraktıkları sırf bunlar değil. Ben Türk Popu'ndan çok Naim Popu'nu seviyorum. Esprit plak katalogundan Hopper resimlerine, espresso mekanlarından Japon baskı Tarkan disklerine, yeryüzünde taş çatlasa yüz kişinin kaale aldığı Boy George projelerinden Babylon gecelerine... "Eleştirmenin Günlüğü" bunların hepsinden bal alan, Naim kadar bir çiçek.

Çok yaşa Naim. Keşke sırf 2000'lerde değil, "Bak Bir Varmış Bir Yokmuş" nağmeleri kulağına çalındığından beri günlük tutaydın...